Νασρεντίν Χότζας

(Nasreddin Hoca, Χορτού 1208 – Σιβριχισάρ, Μικρά Ασία 1284). Τούρκος θυμόσοφος, πρωταγωνιστής ενός κύκλου μύθων παροιμιών και ανεκδότων, χάρη στα οποία έγινε θρυλικός. Διετέλεσε ιεροδίκης κα ιεροδιδάσκαλος και ήταν γνώριμος του Ταμερλάνου. Αντιπροσωπεύει τον απλοϊκό, αφελή αλλά και πανούργο ταυτόχρονα Ανατολίτη, οπλισμένο με φιλοσοφική εγκαρτέρηση για τις αντιξοότητες της ζωής, πάντα ετοιμόλογος που εκφραζόταν με ιδιότυπο τόνο ελευθεριότητας και συχνά με αισχρόλογα. Πολλές από τις γεμάτες λαϊκή σοφία ιστορίες που κυκλοφορούν με το όνομά του, φαίνεται ότι πλάστηκαν από άλλους μυθοποιούς και αποδόθηκαν σε αυτόν, αποτέλεσαν δε βαθμιαία πλούσια συλλογή, της οποίας υπάρχουν πολλές τουρκικές εκδόσεις. Από αυτές πολλές μεταφράστηκαν στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες και διαδόθηκαν πλατιά, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια και την Ασία.